De ene kerk is de andere niet. Soms bezoek je, als je met vakantie bent, een kerk en de één heeft het, de ander niet. Op mijn verjaardag waren wij in het Duitse Bautzen. Vanaf Dresden gezien is dat halverwege Polen. In Bautzen staat een Simultaneumm ofwel Simultankirche. Het voorste gedeelte van de kerk (het koor) werd gebruikt door de Rooms Katholieken, het achterste gedeelte (het schip) door de protestanten.

Tegenwoordig worden beide gedeelten van de kerk van elkaar gescheiden door een bescheiden hekwerk, eerder werd er een muur gemetseld van vier meter hoog. Want stel je voor dat je elkaar zou kunnen zien... En natuurlijk hebben beide gedeelten van de kerk een eigen altaar, een eigen preekstoel, een eigen orgel en een eigen ingang. Uiteraard is het protestantse orgel veel mooier dan het Roomse, maar die maken dat weer goed met een veel rijker versierd altaar. Dan zie je gelijk wat belangrijk wordt gevonden in beide kerken.

Gelukkig is na een recente restauratie de muur die beide gedeelten van de kerk gescheiden heeft afgebroken en is boven het hekwerk aan de noordkant van de kerk een schilderij gemaakt van het Laatste avondmaal, om kerkgangers eraan te herinneren dat er ondanks onze verschillen maar één Christus is, die zich voor ons allen heeft gedeeld.
Het levert wel een apart plaatje op als je achterin de kerk gaat staan. Je ziet banken, preekstoel, altaar en daarvoor begint een nieuwe kerk, met altaar, preekstoel en banken. En beide gedeelten van de kerk ademen ook nog eens een totaal verschillende sfeer.

De kerk in Bautzen is de oudste simultaankerk in Duitsland, sinds 1524. De manier waarop beide geloofsgemeenschappen met elkaar omgaan (want je kunt natuurlijk niet tegelijkertijd kerken) is geregeld in een verdrag uit 1543, dat nog steeds geldig is.

In Nederland zijn geen simulaankerken meer, maar in Duitsland staan nog een kleine 70. En ergens is het wel mooi. Het dwingt je als kerkgemeenschappen om samen te werken, het is voordeliger in onderhoud, etcetera. En het zet een mens aan het nadenken. Want waar grenzen lopen zit ook pijn. Gelukkig hing het schilderij van Christus boven de grens. Niet op de manier van links is voor jou en rechts van mij, maar Hij is van ons samen.


Wij hebben een aantal foto's genomen, maar wie geinteresseerd is in meer beeldmateriaal of informatie: http://www.st-petri-bautzen.de en http://www.dompfarrei-bautzen.de/ki_a02aa.htm